اریتراسما Erythrasma

تعریف
اریتراسما، عفونت مزمن طبقه شاخی پوست بوده و معمولا چینهای بدن از جمله بین انگشتان پا ، کشاله ران و نواحی پری آنال ، زیر پستان ها و زیر بغل را گرفتار می سازد . ضایعات بیماری بصورت لکه ها یا ماکول های قرمز ، قهوه ای و یا قرمز مسی خشک و بدون ترشح و التهاب و بدون پوسته ریزی می باشند ممکن است پوسته ها یا شوره های ریزی در سطح ضایعات دیده شود.

عامل و انتشار بیماری
باکتری از جنس کورینه باکتریوم، عامل اتیولوژیک این بیماری می باشد . جنس کورینه باکتریوم عامل مسبب بیماری های دیگر پوستی مانند ترایکومایکوزیس اگزیلاریس و پیتدکراتولایزیس ( Pitted Keratolysis ) نیز می باشد. گونه کورینه باکتریوم مینوتیسیموم (Corynebacterium minutissimum) عامل اختصاصی این بیماری می باشد و شایع ترین محل عفونت چین های کشاله ران است . این بیماری در مردان شایعتر می باشد. البته شیوع جنسی آن در مناطق جهان متفاوت است. به طوری که در یک مطالعه آینده نگر طولی و مشاهده ای ( Longitudinal and Observational) در مکزیک شیوع بیماری در زنان بیشتر گزارش شده است و نیز در نواحی گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود. بیماری دارای انتشار جهانی می باشد. برخی از فاکتورهای مستعد کننده بیماری عبارتند از تعریق بیش از حد ، چاقی ، دیابت ملیتوس و حالات و وضعیت های مربوط به آسیب و اختلال سیستم ایمنی .
علائم بالینی
ضایعات به صورت ماکول یا لکه هایی با حد و مرز مشخص و غالبا” به رنگ قرمز، قرمز مسی، قرمز متمایل به قهوه ای، براق و گاهی پوشیده از شوره های ظریف و آردی شکل دیده می شود . در ضایعات پوستی این بیماری وزیکول و ترشح دیده نمی شود و معمولا” دارای التهاب خفیف و گاهی خارش اندکی می باشند. بیماری تمایل به انتشار به سایر نقاط بدن را ندارد و اغلب در نواحی چین دار بدن مشاهده می شود . موهای آلوده مبتلا نمی شوند. عامل بیماری ممکن است به همراه استافیلوکوک ، سودوموناس و یا درماتوفیت نیز دیده شود. در اثر تابیدن چراغ وود ( Wood′s lamp ) در محل ضایعه فلورسانس قرمز مرجانی یا لعلی و درخشانی دیده می شود. 

 

تشخیص آزمایشگاهی

روش نمونه برداری
پس از تمیز کردن محل ضایعه با الکل ۷۰ درصد ، از اطراف ضایعه به کمک تیغ بیستوری استریل اقدام به تراشیدن پوسته یا شوره ها می گردد و پوسته های حاصل  روی یک اسلاید میکروسکوپی تمیز جمع آوری می شود .

تأکید آزمایشگاه هنگام نمونه برداری از ضایعات پوستی، مشکوک به عفونت های قارچی، همواره بر توصیه به بیمار برای عدم شستشو و استحمام محل ضایعات با آب و صابون و سایر دترجنت ها از ۳ روز قبل از مراجعه به آزمایشگاه است . بر طبق نظر امونس (C.W.Emmons) ۱۹۷۷ با شروع درمان ضد قارچی جوابهای آزمایشگاهی نیز شروع به به منفی شده می نمایند، بنابراین توصیه به بیمارمبنی بر عدم استعمال از داروهای ضد قارچی یا عوامل ضد عفونی کننده حداقل از ۱۰ روز تا ۲ هفته قبل از مراجعه به آزمایشگاه از بروز پاسخ منفی کاذب آزمایشگاهی می کاهد. در مورد اریتراسما نکته ای را باید اضافه کرد که این است: در صورتی که آزمایش با چراغ وود بخواهد انجام شود، بیمار از حداقل از یک تا دو روز قبل از مراجعه به آزمایشگاه محل ضایعات را با آب خالص نیز نشسته باشد. علت این است که ترکیبات پورفورینی که از متابولیت های باکتری عامل بیماری است و در اثر تابش نور چراغ وود فلورسانس قرمز مرجانی نشان می دهد، در آب محلول بوده و بعد از شستشوی محل ضایعه با آب، آزمایش چراغ وود پاسخ منفی کاذب خواهد داشت .